Świąteczne wędrówki.

Często ludzie pytają mnie jak dotrzeć do "leśnej kapliczki w Siodle"? A ona nie w Siodle, lecz raczej bliżej Jaszkowic się znajduje. Dlatego najprościej dotrzeć z improwizowanego parkingu przy DK-12 Żary - Żagań drogą pożarową. W drugi dzień Bożego Narodzenia nie tylko my wpadliśmy na pomysł wędrówki w tej okolicy. 

Po drodze dywan z mchu. 

I mykologiczne cuda. 

Centrum nieistniejących Jaszkowic - bród przez Złotą Strugę. 

Po drugiej stronie torów linii kolejowej nr 14 Żary - Żagań są drogowskazy do kapliczki.

Królestwo porostów. 

Droga idzie przez pewien czas wzdłuż torów. 

O! Nawet tu ludzie dojeżdżają osobówkami. 

No i jesteśmy przy kapliczce...

Do trzech razy sztuka...

Tym razem wyjątkowa sosna nie przeżyła...

Kapliczka spłonęła z końcem listopada:-(

Miejsce jednak wciąż przyciąga ludzi.

To miejsce jest chętnie odwiedzane.

A może odrodzi się z popiołów?

Przyroda rozkwita w różnych swych przejawach. 

Szynobusik Kolei Dolnośląskich...

Mknie do Żar.

Spacerujących naprawdę sporo.

Sosny lubią robić takie numery.

Tak jak i świat grzybów. 

Generalnie w lesie raczej wiosna, niż zima. 

A na leśnym parkingu nowe samochody przybyły.

A wieczorem pięknie księżyc świecił.

Syzyf lubi Żary.

Zielone łabędzie na pl. Łużyckim, które trudno podziwiać ze względu na oddalenie od chodników. Z jezdni też raczej nie da się podziwiać.

Za to można już chodzić do kościoła. Niemniej wiernych dużo mniej, niż "pandemią".

O! O to jest fajne, ale nie chodzi mi o te "niskie ceny", ale baner na prywatnym balkonie reklamujący jubileusz Łazików.

Podlewanie zieleni w Żarach... traktorek ugniata oponkami swoimi i przyczepki trawę, która właśnie została zbyt krótko przycięta. Ciągnie zbiorniczek z wodą... Tak jakby wielkim problemem było podciągnięcie kranika z szybkozłączką (są takie fajne, zamykane studzieneczki - nie widać ich, a robią robotę...), żeby podlewać z węża. Przecież tu jest sieć zasilająca fontannę. Chyba prościej, taniej i lepiej byłoby wysyłać pracowników z wózkiem ręcznym z wężem do podlewania, niż robić takie coś?

Czarny bez - praktycznie nieobecny w centrum miasta.

A pod miastem wręcz odwrotnie. Pachnie obłędnie, wygląda świetnie. Czemu tak się go boją szpece od miejskiej zieleni?

Poszarpane chmurki pod miastem.

A na drodze do Leśnej Kapliczki...

Pojawiają się wciąż nowe poetyckie strofy;-)

Siła miejscowa, ma krzepę w barach, za to ni krzty rozumu.

Krzepy nabawią się też robotnicy, którzy ciągle, ciągle i ciągle odmalowują te pasy na pl. Inwalidów. Pasy, które znikają po tygodniu...

Mistrzowie i mistrzynie parkowania...

A po sąsiedzku w tym czasie prawie pusty plac...

Pandemiczna kolejka w przychodni.

A w Biedrze przy Katowickiej pojawiły się kasy samoobsługowe. 

Z kolei na niebie piękny księżyc.

No cóż, w mitologii Syzyf buntował się przeciwko bogom, w Żarach, mam wrażenie, buntuje się przeciwko racjonalności miejskich wydatków...

Kuszenie.

PESA Link Kolei Dolnośląskich mknie w kierunku Wrocławia.

W środku raczej pusto.

Na dębie przy drodze ku leśnej kapliczce pojawił się...

...nowy wierszyk.

Ten już chyba był, ale na nowo został zamontowany.

Zastępcze drogowskazy z prośbą.

I te starsze.

A te też chyba są nowe.

Pokazują kierunki na Żary i Żagań.

Jest. Nowa kapliczka.

Śmietniczek - króliczek trochę się zużył.

Smutne, że sosna nie przeżyła kolejnego pożaru...

Do trzech razy sztuka...:-(

Nowa, trzecia kapliczka przypomina poprzednią.

Ostrzeżenia i prośby.

W rogu zainstalowano atrapę kamery monitoringu.

Ale i tak ktoś bawi się ciągle ogniem:-(

Kolejna porcja leśnej poezji.

O! Jaki fajny, zapewne poniemiecki obraz ktoś przyniósł.

Jego chyba nie dotyczyła ta uwaga.

Obrazów i elektrycznych zniczy się sporo.

Ludzie mogą wpisywać swe wyznania do zeszytu.

Fajnie.

Można też posiedzieć dłużej. Tu naprawdę las szumi niezwyczajnie. I nie chodzi o szum przejeżdżających w pobliżu pociągów.

Ciekawy zwyczaj.

Ludzie przywożą kamienie z różnych miejsc.

Sporo się tego uzbierało. Trochę taki judaistyczny zwyczaj.

Oby znowu komuś nie wpadł do głowy pomysł podpalenia...

No i znowu pociąg. Nieco starszy wyrób, czyli spalinowy zespół trakcyjny PESA 214Mb.

Tym razem w drugą stronę.

Niestety również pusty.

Na szczęście nowe ograniczenia w poruszaniu się nie dotyczą indywidualnej aktywności sportowej. Po drodze spotkałem trochę ludzi, biegających, jeżdżących na rowerze w ten chłodny dzień. A co było za torami? O tym w następnym wpisie.