Historyczna końcówka lutego.

We środę 22 lutego w MBP odbyło się spotkanie z prof. Andrzejem Mencwelem, który opowiadał o pierwszej części swej autobiograficznej powieści. Mnie najbardziej zaciekawiły opowieści o drugiej części, która związana będzie z pobytem profesora w młodości w Żarach. 

Najbardziej zaciekawił fragment o żarskim lotnisku.

Na inne ciekawe spotkanie udałem się do Gozdnicy.

Regionalista Mirosław Marciniak opowiadał o gozdnickiej ceramice.

A oto Georg Sturm - twórca dachówkarskiej potęgi dawnego Freiwaldau, czyli Gozdnicy.

Przysłuchiwał się z kamienną, a właściwie to ceramiczną  powagą;-) 

A to już Żary, a konkretnie Kunice i kamienica innego potentata dawnego przemysłu - Paula Hildebrandta - właściciela pobliskiej huty szkła, która już nie istnieje.

A to inny przykład dawnej ceramiki użytkowej.

Obudowa schodów dawnych mieszkań lekarskich, a dziś budynek nr 12 w którym mieści się POZ 105. Szpitala Wojskowego.

Trwa rozbudowa sąsiedniego Szpitala na Wyspie.

Jakieś prace przy Łużyckiej Szkole Wyższej.

Wycinka drzew przy Pszennej.

Mimo wrednej pogody odbył się XXIV Spacer z Historią.

Nowy budynek powstaje przy Osadników Wojskowych.

A nam humory dopisywały mimo zimna i zacinającego śniegu. Wszyscy dotrwali do końca wycieczki:-)

Kolejny zamknięty sklep w śródmieściu.

...i informacja.

A zatem końcówka lutego była dla mnie pełna historycznych wrażeń.

Operacja pionizacja.

 Czuć i widać już wiosnę. 

Ptaki intensywnie migrują. Jakieś gęsi o jasnych piórach.  Czyżby bernikle? 

A niebo często zachmurzone.

Zachodzące słońce przebija się przez grubą warstwę chmur. 

Głaz - pomnik "Tysiąclecia państwa polskiego".

Zniknęły barierki.

Poprawili cokół.

Intrygujący pomysł z tym nowym cokołem.

Pomnik ogrodzono w maju 2021 r.

Potem stanęły wokół niego solidne żółte barierki, a urzędnicy zapowiadali "pionizację" głazu. Barierki stały pond rok...

Zadaję się, że operacja pionizacja chyba nie do końca była skuteczna - kamień nadal jest przechylony w stronę chodnika. Sprawdziłem poziomnicą, więc to nie złudzenie wywołane nowym cokołem.

Woda i ogień.

Znowu na skrzyżowaniu Ułańska/Artylerzystów zrobiło się rozlewisko. Wobec głosów, że po wylaniu docelowej warstwy ścieralnej problem zniknie, postanowiłem się przyjrzeć sprawie... 

No to zaczynamy - jedna kratka odpływu jest bliżej Media Experta - po podciągnięciu asfaltu i tak woda nie będzie tędy ściekać ze skrzyżowania - tu jest pod górkę.

Tu odpływów wód opadowych w ogóle nie ma - woda płynie dalej w dół Artylerzystów.

Kolejna kratka odpływu - też widać, że woda stąd nie będzie ściekać ze skrzyżowania.

Najwięcej wody jest przy zachodniej krawędzi skrzyżowania. Spływa z ogołoconej z drzew ulicy, na której znacznie powiększyła się wybetonowana powierzchnia poprzez budowę szerszego chodnika i drogi rowerowej.

Naprawdę sporo wody.

Tu jest kratka odpływu, ale jak widać kompletnie nie wyrabia z odbiorem wody, która spływa niżej. 

Owszem wylanie tu docelowej warstwy asfaltu poprawi tu spływ wody.

Ale...jak widać i tak nie zmieni to radykalnie sytuacji, a w przypadku intensywnych opadów woda po prostu popłynie dalej w dół skrzyżowania w kierunku kamienicy przy Artylerzystów 1 i dalszej części ulicy. A tej wody jest tu tyle, bo...

Bo ona m.in. radośnie sobie spływa z ogromnej powierzchni betonowego parkingu przy Biedrze.

O tu robi się kaskadowy wodospad. No cóż, oto mamy kumulację ograniczania powierzchni biologicznie czynnej i wycinania drzew oraz niewydolnego systemu odprowadzania wód opadowych... 

Nie było mnie w mieście, jak wydarzyła się awaria wodociągowa przy Podwalu. Tak sobie coś przypomniałem. Pamiętacie wpis pt. Fragmenty? W październiku ubiegłego roku pisałem zaskoczony zalaniem nieodległego miejsca: "Hmm, pierwszy raz widzę takie zjawisko w tym miejscu. Tunelowa? Wiadomo. Żagańska? Też. Ale tu?! Ciekawe, czy ktoś z magistratu wiedziony ciekawością docieknie nomen omen, dlaczego tak się stało? Nie padało przecież jakoś szczególnie intensywnie..." Patrząc na pofałdowania nawierzchni, które w ciągu ostatniego pół roku pojawiły się na Podwalu, myślę że problem jest (dosłownie) głębszy...

Pofałdowania... Elegancko załatano dziurę, co nie?

Masakra, jaka sztuka...

Spalony budynek przy Witosa.

Pewnie wkrótce zniknie.

Woda i ogień - żywioły, które wydają się nie do okiełznania w Żarach XXI wieku.

Miłość ci (nie) wszystko...

 Jak to luty, czasem zdarzają się mroźne poranki.

Choć luty, podobnie jak styczeń jest o wiele bardziej pochmurny, jak w ubiegłym roku, to jednak czasem wychodzi słońce.

A jak zachodzi...pojawiają się intrygujące ślady smug kondensacyjnych.

I intrygujący wagon socjalny PLK.

Pociągnięto do niego zasilanie z sąsiednich zabudowań. 

A to Żagań - plac Orląt Lwowskich.

14 lutego - 81. rocznica powstania Armii Krajowej. W Żaganiu pamiętali - kompania honorowa, poczty sztandarowe, władze miejskie i powiatowe.

W naszym mieście magistrat ograniczył się do życzeń z okazji "Walentynek"...

W Żaganiu uroczystości wzbudziły zainteresowanie wielu osób.

A w tym czasie w Żarach... 

Znicz zapalił i zdjęcie wykonał mój przyjaciel - Feniks2605. Może coś tam było na ciasnym skwerku przy kościele św. Józefa Oblubieńca, gdzie w natłoku tablic i pomników odbywają się uroczystości. Ale ja żadnej relacji nie widziałem, a na stronie miejskiej pani burmistrz jedynie życzy dużo miłości z okazji Walentynek. O miłości do Ojczyzny na miejskiej stronie 14 lutego nie ma ani słowa...