Orkan Malik zaczął się rozpędzać wieczorem 29 stycznia. Wiało całą noc, ale późnym popołudniem wiatr osłabł. Efekty? Ot choćby wywrócona wiata autobusowa przy Poznańskiej. Zwróciliście uwagę, jak została zamocowana? U mnie ogrodowe huśtawki mają lepsze mocowanie! W dzisiejszych czasach takie związanie z gruntem to kompletne nieporozumienie. I teraz pytanie, czy ktokolwiek w mieście wyciągnie wnioski z tej wichury i zadba o lepsze zamocowanie wiat i innych elementów małej architektury?
Przewrócone drzewo w parku. Gdy broniliśmy parkowych drzew, zapewniano nas, że "fachowcy" przeprowadzili przegląd i ostaną się tylko zdrowe drzewa. Mam poważne wątpliwości co do tej analizy - zresztą można znaleźć na tym blogu zdjęcia zdrowych konarów drzew, które wycięto, a zostawiono drzewa, które już na pierwszy rzut oka wyglądały źle... Nie mówiąc już, że dokonując wycinki dorodnych okazów dwa lata temu, odsłonięto słabsze drzewa na podmuchy huraganowych wiatrów...
Przewrócone drzewo także we wschodniej części parku.
Zważywszy na to, że 100% lub prawie, huraganowych wiatrów wieje z zachodu, to może zawczasu zadbać o podparcie od wschodu niektórych sztuk parkowych drzew, by zabezpieczyć je przed przewróceniem? Choć z drugiej strony, patrząc ile wydali urzędnicy na podparcie wierzby przy parkowym stawiku... tak, usunięcie jest zdecydowanie tańsze.
Istną plagą w kraju okazały się odpadające od elewacji styropianowe ocieplenia.
Tak jak tu przy Broni Pancernej. Hmmm, widać kołki, widać co nieco kleju, ale... moim zdaniem wykonawca popełnił kardynalny błąd - kleił styropian do starego tynku, a do tego przyoszczędził na gęstości rozmieszczenia kotew. Generalnie większość kołków była za krótka i trzymała się na warstwie tynku, który odpadł wielkimi płatami. Czy ktoś wyciągnie z tego wniosek?
Może spłynie jakieś oświecenie?;-) Zdjęcie ze wschodniej części obwodnicy w kierunku śródmieścia.
Mój sąsiad ma niestety problem. Generalnie wydaje się, że ostatnimi czasy orkany najłatwiej przewracają drzewa iglaste.
Ciekawe ile wiatrołomów będzie w lesie, bo 30 stycznia wciąż wieje, choć już nie tak mocno na szczęście.
